Caput 6
| 1 | in diebus autem illis crescente numero discipulorum factus est murmur Graecorum adversus Hebraeos eo quod dispicerentur in ministerio cotidiano viduae eorum |
| 2 | convocantes autem duodecim multitudinem discipulorum dixerunt non est aequum nos derelinquere verbum Dei et ministrare mensis |
| 3 | considerate ergo fratres viros ex vobis boni testimonii septem plenos Spiritu et sapientia quos constituamus super hoc opus |
| 4 | nos vero orationi et ministerio verbi instantes erimus |
| 5 | et placuit sermo coram omni multitudine et elegerunt Stephanum virum plenum fide et Spiritu Sancto et Philippum et Prochorum et Nicanorem et Timonem et Parmenam et Nicolaum advenam Antiochenum |
| 6 | hos statuerunt ante conspectum apostolorum et orantes inposuerunt eis manus |
| 7 | et verbum Dei crescebat et multiplicabatur numerus discipulorum in Hierusalem valde multa etiam turba sacerdotum oboediebat fidei |
| 8 | Stephanus autem plenus gratia et fortitudine faciebat prodigia et signa magna in populo |
| 9 | surrexerunt autem quidam de synagoga quae appellatur Libertinorum et Cyrenensium et Alexandrinorum et eorum qui erant a Cilicia et Asia disputantes cum Stephano |
| 10 | et non poterant resistere sapientiae et Spiritui quo loquebatur |
| 11 | tunc submiserunt viros qui dicerent se audisse eum dicentem verba blasphemiae in Mosen et Deum |
| 12 | commoverunt itaque plebem et seniores et scribas et concurrentes rapuerunt eum et adduxerunt in concilium |
| 13 | et statuerunt testes falsos dicentes homo iste non cessat loqui verba adversus locum sanctum et legem |
| 14 | audivimus enim eum dicentem quoniam Iesus Nazarenus hic destruet locum istum et mutabit traditiones quas tradidit nobis Moses |
| 15 | et intuentes eum omnes qui sedebant in concilio viderunt faciem eius tamquam faciem angeli |